Het idee om kinderen te willen krijgen, begint voor sommigen heel vroeg in hun leven en voor anderen later. Hoe het zijn weg ook vindt, bijna alle vrouwen en mannen gaan hier een keer (of meerdere keren) in hun leven over nadenken. En dan ontstaat het: de wens om vader of moeder te worden van een kindje.
Maar het leven valt niet altijd te plannen...
Zo kan het zijn dat je wens om moeder te willen worden er wel is, maar er is geen partner om dat mee te delen. Of het zwanger worden gaat niet vanzelf en je bevindt je in een fertiliteitstraject. Dat is vreselijk intens. Je wereld staat op z'n kop en je bent sterk gefocust op dit proces. Het is erg belangrijk om in deze fase goed voor jezelf te zorgen. Wat vaak wel erg moeilijk gaat, omdat je gericht bent op weer een volgende poging. Je toekomst lijkt telkens uitgesteld te worden of niet meer zoals je graag wenst. Ik kan je geen garanties geven op de toekomst die je wenst. Maar ik kan wel naast je staan, met je meedenken en je tools en handvaten geven om dit proces te doorgaan. Zodat je jezelf weer krachtiger voelt. En je helpen om weer liefdevoller naar jezelf te kijken.
En soms zit het heel erg tegen...
Na de blijdschap van echt (!) twee streepjes op de zwangerschapstest volgt soms de shock van een miskraam (tot 16 weken) of een vroeggeboorte (16-28 weken). Je hebt vast gelezen dat het mogelijk is om je kindje (vroeg) te verliezen. Maar als je het zelf meemaakt, is dat zo anders. Het is geen verhaal uit een boekje, het overkomt jou. Je kunt zoveel verschillende gevoelens en lichamelijke ervaringen ervaren; van verdriet, schaamte en rouw tot het lijfelijke en hormonale proces wat je lichaam doorgaat. Met dit verlies verandert ook de toekomst die je voor ogen had; hoe pril de zwangerschap ook was. Het kan een flinke deuk geven op je zelfbeeld, zelfvertrouwen, lichaamsbeleving en relatie met je partner.
Ik bied geen partnerrelatietherapie aan, daarvoor verwijs ik je door. Maar gezamenlijke gesprekken binnen een traject zijn zeker mogelijk en heel waardevol.
